22 Unya miingon ang Ginoo kang Moises, “Ibayaw ang imong baston sa langit aron moulan ug ice sa tibuok Ehipto — sa mga tawo, sa mga kahayopan, ug sa tanang tanom.”
23-24 Busa sa dihang gibayaw ni Moises ang iyang baston sa langit, gipadalogdog sa Ginoo ug gipakilat, ug gipaulan ug ice. Wala pa gayod sukad mahitabo ang sama niini kakusog nga ulan nga ice sa tibuok Ehipto sukad nga nahimo kining nasod. Samtang nagaulan ug ice, sige usab ug pangilat.
25 Ang tanang mga tawo ug mga kahayopan nga didto sa gawas nangamatay, lakip ang tanang mga tanom ug mga kahoy.
26 Ang wala lang paulani ug ice mao ang Goshen diin nagapuyo ang mga Israelinhon.
27 Gipatawag dayon sa hari si Moises ug si Aaron. Miingon siya kanila, “Niining higayona giangkon ko nga ako nakasala. Husto ang Ginoo; ako ug ang akong katawhan mao ang sayop.
28 Hangyoa ang Ginoo nga hunongon na niya kining hilabihan kakusog nga dalogdog ug ulan nga ice. Palakwon ko na kamo. Dili na kinahanglan nga magpabilin pa kamo dinhi.”
29 Mitubag si Moises, “Iniggawas ko sa siyudad, ibayaw ko ang akong kamot sa pag-ampo sa Ginoo. Mohunong ang dalogdog ug dili na mag-ulan ug ice, aron mahibaloan mo nga ang kalibotan iya sa Ginoo.