2 Unya miingon kaniya si Shecania nga anak ni Jehiel, nga kaliwat ni Elam, “Nakasala kami sa atong Dios tungod kay nakigminyo kami sa mga babaye nga dili Israelinhon nga nagapuyo uban kanato. Apan bisan pa niini may paglaom pa gihapon ang katawhan sa Israel.
3 Busa karon, sundon namo ang imong tambag ug ang tambag sa uban pang nagatahod sa mga sugo sa atong Dios. Maghimo kamig kasabotan sa atong Dios nga papahawaon kining mga babaye apil ang ilang mga kabataan. Tumanon namo ang giingon sa Kasugoan.
4 Tindog! Kay imong responsibilidad ang paggiya kanamo niining mga butanga. Lig-ona ang imong kaugalingon ug himoa ang angayng buhaton kay motabang kami kanimo.”
5 Busa mitindog si Ezra ug gipapanumpa niya ang mga pangulo nga mga pari, ang mga Levita, ug ang tanang mga Israelinhon, nga himuon nila ang giingon ni Shecania, ug nanumpa sila.
6 Unya mibiya si Ezra sa templo sa Dios ug miadto sa kuwarto ni Jehohanan nga anak ni Eliashib. Ug didto, wala siya mokaon ug moinom, kay nagsubo siya tungod sa pagpakasala sa mga Israelinhon nga namalik gikan sa pagkabihag.
7-8 Nagpadalag pahibalo ang mga opisyales ug mga tigdumala sa mga Israelinhon sa tibuok Juda ug sa Jerusalem nga ang tanang namalik gikan sa pagkabihag magtigom sa Jerusalem. Ug si bisan kinsa nga dili moadto sulod sa tulo ka adlaw kuhaan sa tanan niyang mga kabtangan, ug dili na ilhon nga sakop sa mga katawhan nga namalik gikan sa pagkabihag.
9 Busa sulod sa tulo ka adlaw nagtigom ang tanang katawhan sa Juda ug Benjamin, ug nanglingkod sila didto sa may plasa sa templo sa Dios sa Jerusalem. Nahitabo kini sa ika-20 nga adlaw sa ikasiyam nga bulan. Nangurog ang mga tawo tungod sa ilang ginahisgotan ug tungod sa makusog nga ulan.