20 Tan-awa ang mga kaaway nga nagagikan sa amihan. O Jerusalem, hain na man ang mga lumulupyo nga imong gipasigarbo ug gitugyan ko kanimo nga atimanon?
21 Unsa kahay imong bation kon ang mga nasod nga imong gihimong kaabin maoy pagamhon sa Ginoo kanimo? Dili mo kaha bation ang kasakit nga sama sa bation sa babayeng nagbati?
22 Mangutana ka sa imong kaugalingon, “Nganong nahitabo kini kanako?” Gilaglag ka ug nahisama sa usa ka babayeng gipanamastamasan tungod sa imong daghang mga sala.
23 Mahimo bang ilisan sa usa ka itom nga tawo ang kolor sa iyang panit? Mahimo bang ilisan sa mananap nga leopardo ang puntik-puntik niini nga balhibo? Dili gayod! Mao usab kamo, mga taga-Jerusalem, dili kamo makahimog maayo, kay naanad na kamo sa paghimog daotan.
24-25 Miingon ang Ginoo, “Patibulaagon ko kamo nga daw sa tahop nga gipalid sa hangin gikan sa kamingawan. Mao kini ang inyong dangatan. Himuon ko kini kaninyo tungod kay gikalimtan ninyo ako, ug misalig kamo sa mini nga mga dios.
26 Huboan ko kamo aron maulawan.
27 Nakita ko ang inyong ngil-ad nga mga buhat nga mao ang pagsimba sa mga dios-dios diha sa mga bungtod ug sa kaumahan. Nahisama kamo sa babayeng mananapaw nga nalabihan sa kauwag, o sa walay ulaw nga babayeng nagabaligya sa iyang dungog. Makalulooy kamo, mga taga-Jerusalem! Hangtod kanus-a kamong magpabiling mahugaw?”