16 “Apan sa pagkakaron, padad-an ko una silag daghang kaaway nga daw mga mangingisda nga modakop kanila. Human niana, magpadala akog mga kaaway nga daw mga mangangayam nga mangita kanila sa mga bukid, mga bungtod, ug mga kabatohan.
17 Nakita ko ang tanan nilang mga binuhatan. Wala gayod matago gikan kanako ang ilang mga sala.
18 Busa pabayron ko una silag doble sa ilang pagkadaotan ug sa ilang mga sala, tungod kay gipanamastamasan nila ang akong yuta sa ngil-ad ug patay nilang mga dios-dios.”
19 Nag-ingon ako, “O Ginoo, ikaw ang akong kusog ug dalangpanan sa panahon sa kalisod. Moduol kanimo ang mga nasod nga naggikan sa tibuok kalibotan ug moingon, ‘Walay pulos ang mga dios-dios sa among mga katigulangan. Wala gayod kini nahimong kaayohan kanila.
20 Makahimo ba ang tawo ug iyang kaugalingong dios? Kon mao, dili kana tinuod nga dios!’ ”
21 Miingon ang Ginoo, “Busa karon ipakita ko kanila ang akong gahom ug katakos aron mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”