10 unya kanang nasora maghimog kadaotan ug dili motuman kanako, dili ko padayonon ang kaayohan nga akong giplano alang kaniya.
11 “Busa ingna ang katawhan sa Juda ug ang mga lumulupyo sa Jerusalem nga mao kini ang akong gisulti: ‘Paminaw! Aduna akoy kalaglagan nga giandam ug giplano batok kaninyo. Busa biya na kamo sa inyong mga daotang gawi. Usba na ninyo ang inyong mga batasan ug binuhatan.’
12 Apan motubag ang mga tawo, ‘Wala nay kapuslanan! Magpadayon kami sa among ginabuhat; sundon namo ang kagahi sa among daotang kasingkasing.’ ”
13 Busa mao kini ang giingon sa Ginoo: “Pangutana sa ubang mga nasod kon nakadungog ba silag sama niini nga hitabo. Ang Israel nga sama sa putli nga babaye naghimo ug labihan kangil-ad nga butang!
14 Mawad-an ba ug snow ang kabukiran sa Lebanon? Moundang ba sa pagdagayday ang bugnawng tubig gikan niining kabukiran?
15 Apan ang akong katawhan nalimot na kanako. Nagasunog silag insenso ngadto sa walay pulos nga mga dios-dios. Mibiya sila sa husto ug karaan nga dalan ug misubay sa hiwi nga dalan diin nangapandol sila.
16 Mahimong awaaw ug talamayon ang ilang yuta hangtod sa hangtod. Ang tanang moagi magpanglingo sa kahibulong ug kalisang.