14 Gikalimtan na kamo sa inyong kaabin nga mga nasod; wala na sila magpakabana kaninyo. Gisulong ko kamo sama sa pagsulong sa usa ka kaaway. Gisilotan ko kamo sa hilabihan tungod kay bug-at na kaayo ang inyong mga sala ug labihan kadaghan.
15 Nganong magpakitabang man kamo bahin sa inyong kasakit ug sa inyong samad nga wala nay kaayohan? Gihimo ko kini kaninyo kay grabe na kaayo ang inyong mga sala ug labihan na kadaghan.
16 “Apan ang tanan nga molaglag kaninyo laglagon usab; ang tanan ninyong mga kaaway pagabihagon. Ang tanang nanulong ug nangilog sa inyong mga kabtangan sulongon usab ug ilogan sa ilang kabtangan.
17 Apan ayohon ko kamo, ug tambalan ko ang inyong mga samad, kay nagaingon ang uban nga kamong mga taga-Jerusalem sinalikway ug pinasagdan. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
18 Nag-ingon pa gayod ang Ginoo, “Ibalik ko ang bahandi sa mga lungsod sa mga kaliwat ni Jacob, ug kaloy-an ko sila. Tukoron nila pag-usab ang siyudad ug ang lig-ong mga bahin niini didto mismo sa dapit nga gitukoran niini kaniadto.
19 Unya magaawit silag mga pagpasalamat ug maghugyaw sa kalipay. Padaghanon ko sila ug pasidunggan.
20 Ang ilang mga kabataan mouswag sama kaniadto. Lig-onon ko sila sa akong atubangan, ug silotan ko si bisan kinsa nga magpaantos kanila.