1-2 Miingon ang Ginoo kang Jeremias, “Ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nag-ingon: Isulat sa usa ka libro ang tanan nga gisulti ko kanimo.
3 Kay moabot ang panahon nga dad-on ko pagbalik gikan sa pagkabihag ang akong katawhan nga taga-Israel ug taga-Juda. Ibalik ko sila sa yuta nga gihatag ko sa ilang mga katigulangan ug panag-iyahan nila kini pag-usab.” Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
4-5 Midugang pag-ingon ang Ginoo bahin sa Israel ug Juda: “Madunggan ang panaghilak sa mga tawo dili tungod sa kalipay kondili sa labihan nga kahadlok.
6 Karon, may ipangutana ako kaninyo: Manganak ba diay ang mga lalaki? Nan, nganong nakita ko man ang mga lalaki nga nangluspad ug naggunit sa ilang tiyan nga daw sa babayeng nagabati?
7 Pagkamakalilisang unya nianang adlawa! Wala gayod kini sama. Panahon kini sa kalisod alang sa mga kaliwat ni Jacob, apan maluwas sila gikan niini.