12 Tinuod nga duol mo ako nga paryente nga may obligasyon sa pag-atiman kanimo, apan may tawo pa nga mas duol mo nga paryente kay kanako.
13 Pabilin dinhi sa tibuok nga gabii, ug ugma sa buntag tan-awon nako kon dawaton niya ang iyang obligasyon kanimo. Kon mosugot siya, maayo; apan kon dili gani, ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga dawaton ko ang obligasyon ko kanimo. Sige, dinhi na lang katulog hangtod buntag.”
14 Busa natulog si Ruth sa tiilan ni Boaz hangtod sa buntag, apan ngitngit pang mibangon si Ruth aron nga dili siya mailhan, kay dili gusto ni Boaz nga may makahibalo nga miadto si Ruth kaniya didto sa giokanan.
15 Miingon si Boaz kang Ruth, “Dad-a dinhi kanako ang gisul-ob mong kupo ug bukhara.” Gibukhad kini ni Ruth, ug gibuboan dayon kini ni Boaz ug mga unom ka takos nga barley ug gipapas-an niya kang Ruth. Unya mibalik si Ruth sa lungsod.
16 Sa pag-abot ni Ruth didto sa iyang ugangan, gipangutana siya, “Kumusta, anak?” Gisuginlan dayon siya ni Ruth sa tanan nga gihimo ni Boaz.
17 Ug miingon pa gayod si Ruth, “Dili gusto si Boaz nga mopauli ako kanimo nga walay dala, busa gihatagan niya ako niining barley nga unom ka takos.”
18 Miingon si Noemi, “Hulat lang anak, hangtod nga mahibaloan mo kon unsa gayod ang mahitabo, kay dili gayod mopahulay si Boaz hangtod nga matuman niya karong adlawa ang gihangyo mo kaniya.”