2 Pan ddaeth yn amser, anfonodd was at y tenantiaid i dderbyn ganddynt gyfran o ffrwyth y winllan.
3 Daliasant hwythau ef, a'i guro, a'i yrru i ffwrdd yn waglaw.
4 Anfonodd drachefn was arall atynt; trawsant hwnnw ar ei ben a'i amharchu.
5 Ac anfonodd un arall; lladdasant hwnnw. A llawer eraill yr un fath: curo rhai a lladd y lleill.
6 Yr oedd ganddo un eto, mab annwyl; anfonodd ef atynt yn olaf, gan ddweud, ‘Fe barchant fy mab.’
7 Ond dywedodd y tenantiaid hynny wrth ei gilydd, ‘Hwn yw'r etifedd; dewch, lladdwn ef, a bydd yr etifeddiaeth yn eiddo i ni.’
8 A chymerasant ef, a'i ladd, a'i fwrw allan o'r winllan.