1 Non eyn n nömlichnen Tag gschenkt dyr Künig Xerx yn dyr Küniginn Öster s Haus von n Judnfeind Hämän. Dyr Mordychäus aber erhielt Zuetrit zo n Künig, denn d Öster hiet yn n Künig dös gsait, wie naahend däß dyr Mordychäus mit irer verwandt war.
2 Dyr Künig zog syr seinn Siglring abher, dönn wo yr yn n Hämän abgnummen hiet, und gaab n yn n Mordychäusn. D Öster gstöllt aft önn Mordychäusn aau als Verwaltter von n Hämän seinn Sach an.
3 D Öster gwenddt si non aynmaal an n Künig, fiel iem wainet z Füessn und gfleeht n an, däß yr dös droohete Unheil, wo dyr Ägäger Hämän gögn d Judn eyn n Sin ghaat hiet, von ien abwenddt.
4 Dyr Künig gströckt yn dyr Öster sein golders Sepfer entgögn, und d Öster stuendd auf und traat vor n Künig hin.
5 Dann gsait s: "O Künig, wenn s dyr recht ist und i dein Wolwolln gfunddn haan, wenn dyr mein Vorschlag richtig erscheint und i dein Gunst gwunnen haan, dann känntst diend schriftlich dönn Erlaaß von n Ägäger Hämän Hämmydättennsun widerrueffen, mit dönn wo yr d Judn in alle Pfintzn ausrottn gwill.
6 Denn wie kännt i n dö Hengnuss mit anschaugn, wo mein Volk trifft; wie kännt i n bei n Untergang von meinn Stamm ainfach zueschaugn?"
7 Daa gsait dyr Künig Xerx zo dyr Küniginn Öster und zo n Judn Mordychäus: "I haan yn dyr Öster s Aign von n Hämän übergöbn, dönn wo myn aufghöngt haat, weil yr d Judn austilgn wolln haet.