1 De Debora und dyr Bäräck Äbinomsun sangend seln Tag dös Lied daader:
2 Däß Richter s Volk Isryheel glaittnd und s Volk mit ien pfraitwillig auszog, dyrfür sei ietz prisn dyr Trechtein!
3 O, hoertß und lostß, Künig und Fürstn, i sing ietz zo n Herrn seiner Eer öbbs, yn n Isryheeltrechtein spil auf i!
4 O Herr, wiest von n Seierbirg auszogst, wiest herschrittst von Roetemer Mattnen, gazitert dyr Bodm und goß s abher; dyr Himml gmacht auf seine Schleusnen.
5 Dyr Berg kaam eyn s Wanken und Schmöltzn, dyr Sinei vor n Herrn seiner Gögnwart, vor n Trechtein, yn n Got von de Jaaggner.
6 Dyr Schämgär von n Änetn gwaiß s ja; wie d Jäheel glöbt, kunnt niemets aushin; wer doch gwill, der gmueß auf dyr Huet sein.
7 Eyn n Land drausst fanddst kaaum meer aynn Menschn; in Isryheel taat s richtig tootln; doch dann traat de Debora vürher; yn Isryheel wurd s wie ayn Mueter.