15 Er gaab iem an: "Mein, gueter Man, mit was sollet n i Isryheel befreien? Schaug doch grad, mein Sippn ist de schwöchste von de Mantzer; und i bin dyr Weeniger in meinn Vatern seinn Heiwisch."
16 Aber dyr Trechtein gmacht iem Muet: "Weil +i mit dir bin, gaast Midjan niderlögn, wie wenn s grad ain Mann wär."
17 Dyr Gideun gaab iem an: "Ja, wennst aft öbbenn ayn Wunder wirketst, däß i +gwiß waiß, däßst ys du bist, o Trechtein, der wo mit mir rödt!
18 Bleib decht aau gwiß non daa, hinst däß i zo dir zruggkimm. I mechet dyr gern non öbbs darbringen." Er gsait: "I bleib daa, hinst däßst wider kemmen bist."
19 Dyr Gideun gieng und grichtt ayn Gaißböckl zue und Lienshbrooter aus sechzöhen Teger Möl. Er glögt s Fleish in aynn Korb einhin und d Soss in aynn Tegl, brang allss zo iem unter d Aich aushin und gsötzt s iem vür.
20 Daa gsait iem dyr Engl Gottes: "Lög s Fleish und de Brooter daader eyn n Klapf aufhin! D Soss kanst ausschütn." Dös taat dyr Gideun.
21 Yn n Herrn sein Engl gströckt dönn Stecken in seiner Hand aus und gabrüert mit n Spiz dyrvon s Fleish und de Brooter. Daa fuer ayn Feuer von n Fölsn ausher und gverzört s Fleish und s Lienshbroot. Yn n Herrn sein Engl aber war yn n Gideun aus de Augn verschwunddn.