26 Auf n Herrn sein Hilf zo n Harrn in Geduld, yso ist s recht.
27 Für aynn Menschn ist s öbbs Guets, mueß yr s Joch tragn, ist yr jung.
28 Er bleib ainsam in Geduld, wenn s yso dyr Herr iem bschafft.
29 Er verlaugn si, warteb ab; denken sollt yr: "Werd schoon werdn!"
30 Gar seinn Backen hab yr hin, und kain Itweiß sei iem z vil.
31 Wenn dyr Trechtein ainn verstoesst, ist dös niemaals für allweil.
32 Er taucht ein ainn, aber dann barmt yr si in seiner Huld.