4 Kaauffen müess myr s Wasser gar und aau zaln für ünser Holz.
5 Und de Zwingherrn treibnd üns an; mir seind müed, doch geit s kain Rast.
6 Yn de Güptn, yn de Surn habn myr schoen taan zwögns n Broot.
7 Gsünddt habnd d Vätter; ietz seind s wögg. Gstraafft werdnd mir für iener Sündd.
8 Knechtln herrschnd über üns; niemdd rött üns aus iener Macht.
9 Unter Löbnsgfaar ärn myr ein, aus dyr Wüestn staets bedroot.
10 Wie in n Ofen glüet üns d Haut, denn dyr Hunger richtt üns zgrund.