6 Yn de Güptn, yn de Surn habn myr schoen taan zwögns n Broot.
7 Gsünddt habnd d Vätter; ietz seind s wögg. Gstraafft werdnd mir für iener Sündd.
8 Knechtln herrschnd über üns; niemdd rött üns aus iener Macht.
9 Unter Löbnsgfaar ärn myr ein, aus dyr Wüestn staets bedroot.
10 Wie in n Ofen glüet üns d Haut, denn dyr Hunger richtt üns zgrund.
11 Gnootzärrt habnd s de Weiber z Zien, d Mädln z Judau überall.
12 D Fürstn ghöngend s ainfach auf; Dietwärt warnd dyr lösste Drök.