3 Und er gfraagt önn Josyfätt: "Zugst du mit mir mit gögn Rämott in Gilet?" Der Sel gantwortt yn n Künig von Isryheel: "Freilich ziegh i mit; mein Volk mit deinn Volk, meine Pfär mit deine Pfär!"
4 Dyr Josyfätt gabitt aber non önn Künig von Isryheel: "Befraag doch zeerst non önn Trechtein!"
5 Daa gversammlt dyr Künig von Isryheel d Weissagn, beierer vierhundert, und gfraagt s: "Und; soll i gögn Rämott in Gilet auströchen older nity?" Sö gaabnd dönn Bschaid: "Trich non! Dyr Herr gibt dö Stat yn n Künig eyn d Hand."
6 Dyr Josyfätt aber gmaint: "Ist n daa sünst kain Weissag von n Herrn niemer daa, dönn wo myr aau non fraagn känntnd?"
7 Dyr Isryheeler Künig gantwortt yn n Josyfätt: "Jo, ainer wär non daa, durch dönn wo myr önn Herrn befraagn känntnd. Aber dönn haan i dick, weil yr myr nie öbbs Guets weissagt, sundern allweil grad öbbs Schlimms. Dös wär dyr Michen Jimlennsun." Dyr Josyfätt gmaint: "Sag diend +dös nit!"
8 Daa rief dyr Künig von Isryheel aynn Höfling zueher und befalh iem, auf dyr Stöll önn Michenn Jimlennsun z holn.
9 Dyr Künig von Isryheel und dyr Josyfätt, der von Judau, gsitznd in ienerner Künigstracht auf n Troon bei n Dröshplaz vor n Samreiter Toor; und allsand Weissagn gakündignend ien dös und dös an.