13 lieffend iem yn n Ähysiesn, yn n Künig von Judau, seine Brüeder über n Wög. Daa gfraagt yr s: "Wer seitß n ös?" Sö gantwortnd: "Mir seind yn n Ähysiesn seine Brüeder und mechetnd vorbeischaugn, wie s yn de Printzn und dyr Künigsmueter geet."
14 Daa befalh yr: "Greifftß is enk löbeter!" Sö gapackend s löbeter und gmachend s bei n Brunn an n Hirtnhaus nider. Zwaiyvierzge warnd ien; und kainn von ien ließ yr eyn n Löbn.
15 Von daadl troch yr weiter und traaf önn Jonydäb Rechäbsun. Er gagrüesst und gfraagt n: "Kan i mit dir rechnen, wie du mit mir?" Dyr Jonydäb gantwortt iem: "Ee klaar!" Daa gsait dyr Jehu: "Also, gib myr d Hand!" Sö gaabnd aynand d Hand, und dyr Jehu ließ n mit seinn Wagn mitfarn
16 und gsait: "Kimm mit; dann seghst, wie mi i für n Herrn starchmach!" Sö fuernd mitaynand weiter
17 und kaamend auf Samreit. Dort ließ dyr Jehu allsand dyrschlagn, wo von n Haus Ähäb non übrigblibn warnd. Sö wurdnd ausgrott, wie s dyr Herr yn n Eliesn gsait hiet.
18 Dyr Jehu gversammlt dös gantze Volk und spraach dyrzue: "Dyr Ähäb haat nit vil taan für n Bägl; daa schaugt s bei mir schoon andert aus!
19 Ruefftß ietz yn n Bägl seine Weissagn, Vereerer und Priester allsand zo mir zamm! Niemdd derf wöggbleibn, weil i yn n Bägl ayn groosss Schlachtopfer darbringen will. Wer nit kimmt, der ghoert yn n Tood." Dyr Jehu gmacht s aus Hinterlist yso, weil yr de Bägldiener vernichtn gwill.