12 De andern Taatn und Erfölg von n Josch, aau, wie yr mit n Ämyziesn, yn n Künig von Judau, Krieg gfüert, all dös ist aufzaichnet in de Jaarbüecher von de Künig von Isryheel.
13 Dyr Josch starb, und dyr Jerobäm bestig seinn Troon. Dyr Josch wurd in Samreit bei de Künig von Isryheel begrabn.
14 Wie dyr Elysäus von derer Kranket befalln wurd, an derer wo yr sterbn wurdd, kaam dyr Josch, dyr Künig von Isryheel, zo iem auf Bsuech und gwaint: "Mein Vatter, mein Vatter! Du bist für Isryheel Streitwagn und Fuerman gwösn."
15 Doch dyr Elysäus befalh iem: "Hol aynn Bogn und Pfeil dyrzue!" Er gholt s.
16 Dann gsait dyr Elysäus zo n Künig von Isryheel: "Nimm deinn Bogn!" Dös taat yr, und dyr Elysäus gaglangt yn n Künig eyn d Höndd hin.
17 Dann gsait yr: "Ietz machst dös Fenster auf dyr Oosterseitt auf!" Dyr Künig gmacht s auf, und dyr Elysäus gsacht n aushinschiessn. Wie yr abschoß, rief dyr Elysäus aus: "Ayn Sigspfeil von n Herrn, ayn Sigspfeil gögn Ärmau! Du gaast Ärmau bei Äfeck aufreibn."
18 Weiter befalh yr: "Nimm de Pfeil!" Wie s dyr Isryheeler Künig gnummen hiet, befalh iem dyr Elysäus, eyn n Bodm hin z schlagn. Dyr Künig schlueg mit de Pfeil dreumaal hin und ghoert wider auf.