5 Dyr Ieseien gantwortt yn de Abgsandtn von n Künig Hiskies, wo n aufgsuecht hietnd:
6 "Richttß yn enkern Herrn dös aus: Yso spricht dyr Trechtein: Fircht di nit zwögns dönn, wost ghoert haast und wie mi yn n Surner Künig seine Knechtln dyrzannt habnd!
7 I schaug, däß yr ayn Leumung vernimmt und auf dös hin eyn sein Land zruggkeert; und daadl mach i n aft förtig."
8 Wie dyr Trucksaetz ghoert, däß dyr Surner Künig von Lächisch weitertrochen war, gakeert yr zrugg und traaf önn Sängerib in n Kampf gögn d Stat Libny an.
9 Dann erfuer dyr Sängerib, däß dyr Tirhäcken, dyr Künig von Kusch, zo n Kampf gögn iem angruckt. Er gschickt widerum Botn zo n Hiskiesn und ließ iem sagn:
10 Laaß dyr nit von deinn Got, auf dönn wost yso vertraust, einrödn, Ruslham fiel nit yn n Künig von Surn eyn d Höndd!
11 Du haast ys decht ghoert, däß de Künig von Surn von de andern Lönder alle nit vil übriglaassn habnd. Und daa mainst, du kaemst aus?