8 Dyrselbn taat dyr Hoohpriester Hilkies yn n Staatsschrifter Schäfän kund: "Denk dyr blooß; i haan in n Haus von n Herrn s Gsötzbuech gfunddn!" Dyr Hilkies übergaab yn n Schäfän dös Buech, und der laas s.
9 Drauf gsuecht dyr Staatsschrifter önn Künig auf und gmeldt iem: "Deine Amptsleut habnd dös Geld von n Templ ausglaert und yn de Werchmaister göbn, die wo für n Herrn sein Haus angstöllt seind."
10 Dann gsait dyr Staatsschrifter Schäfän non zo n Künig: "Ayn +Buech haat myr dyr Priester Hilkies göbn." Dyr Schäfän laas yn n Künig draus vür.
11 Wie dyr Künig d Worter von n Gsötzbuech ghoert, zriß yr syr s Gwand
12 und befalh yn n Priester Hilkies, yn n Ähikäm Schäfänsun, yn n Ächbor Michennsun, yn n Staatsschrifter Schäfän und yn n Äseienn, yn n Künig seinn Raatmösser:
13 "Befraagtß önn Trechtein für mi, für s Volk und dös gantze Judau über dös Buech, wo daa aufgfunddn wordn ist! Dyr Trechtein mueß ja ganz arg boosern über üns, weil ünserne Vätter nit auf d Worter von dönn Buech glustert habnd und weil s nit taan habnd, was daadl nidergschribn ist."
14 Daa giengend dyr Priester Hilkies und dyr Ähikäm, Ächbor, Schäfän und Äseien zo dyr Weissaginn Huldy. Si war s Weib von n Gwandhausmaister Schällum Tikwennsun, yn n Eniggl von n Härhenn, und gwont eyn dyr Ruslhamer Neustat. De Abgsandtn truegnd irer allss vor,