De Künig B 5:11-17 BAI

11 Daa wurd aber yn n Naumenn s Mändl steiget. Er gieng zue und gsait: "Ja, haet der nit ausherkemmen künnen, si vor mi hinstölln, yn n Trechtein, seinn Got, seinn Nam anrueffen, mir mit dyr Hand über de kranke Stöll farn und yso önn Aussaz hailn?

12 Wie wenn dyr Äbnbach und Pärpär, de Zwötscher Flüss, nit bösser wärnd als wie allsand Achenn von Isryheel! Daa haet i mi y decht aau +daadl waschn künnen, um rain z werdn!" Sauzwider grennt yr dyrvon.

13 Aber seine Diener grödnd iem guet zue: "Wenn ietz dyr Weissag öbbs närrisch Schwierigs von dir verlangt haet, dann haetst ys taan. Um dös eender kanst decht dös tuen, wenn yr grad sait, du sollebst di waschn, däßst rain werst."

14 Ietz gieng yr halt doch eyn n Jordn abhin und gataucht sibnmaal unter, wie s iem dyr Gotsman angschafft hiet. Daa wurd sein Leib gsund wie der von aynn Kind, und er war rain.

15 Ietz gakeert yr mit seinn gantzn Gfolg zo n Gotsman zrugg und gabkennt iem: "Ietz waiß i s; däß s nindert auf dyr Welt aynn Got geit ausser in Isryheel. Ietz wär s myr recht, wennst dös Gschenk daa naemst."

16 Dyr Elysäus gantwortt: "So waar dyr Herr löbt, in dönn seinn Dienst wo i stee, annemen tue i nixn." Aau wie iem dyr Naumen non aignst hintaat, blib yr dyrbei.

17 Daa gmaint dyr Naumen: "Mein, wennst durchaus nix willst, laass myr s halt. Aber ain Bitt haet i non: Känntst myr nit zwo Maultierladungen Koot mitgöbn? Daa drauf will i Brand- und Schlachtopfer darbringen, aber nur non yn n Trechtein, kainn andern Got niemer.