4 Dyr Naumen gieng zo n Künig und gsait iem, was dös isryheelische Dirndl gmaint hiet.
5 Daa gantwortt dyr Ärmauer Künig: "Naacherd gee halt hin! I gib dyr non aynn Brief an n Künig von Isryheel mit." Dyr Naumen graist ab und naam dreuhundertzwaiyvierzg Teger Silber, achtysechzg Teger Gold und zöhen Föstgwänder mit.
6 Er überbrang yn n Künig von Isryheel önn Brief, daa wo drinnstuendd: "I haan dyr meinn Knecht Naumen mit dönn Brief daader gschickt. Der ist aussätzig; und es wär recht, wennst n hailetst."
7 Wie dyr Isryheeler Künig dönn Brief glösn hiet, zriß yr syr s Gwand und rief: "Ja, bin n i ayn Got, der wo toettn und dyrwöcken kan? Aynn Sundersiechn schicket myr der, däß n i hailt! Fangt der schoon wider s Zwecken an!"
8 Wie dyr Gotsman Elysäus ghoert, dyr Künig von Isryheel habeb syr s Gwand zrissn, ließ yr bei iem anfraagn: "Was, dein Gwand haast dyr zrissn? Dyr Naumen sollt halt zo +mir kemmen; naacherd werd yr s schoon seghn, däß s z Isryheel aynn Weissagn geit."
9 Yso kaam dyr Naumen mit seine Pfär und Wägn und ghöbt vor n Elysäusn seinn Haus staet.
10 Der gschickt öbbern ausher zo iem und ließ iem sagn: "Wash di ainfach sibnmaal eyn n Jordn unt! Naacherd werd dein Leib wider gsund; und du werst rain."