27 Dyr Mosen gströckt d Hand über s Mör aus; und eyn dyr Frueh aushin gfluett s Mör wider zrugg, dyrweil iem de Güptn auf dyr Flucht zgögnlieffend. Yso trib dyr Herr de Güptn mittn eyn s Mör einhin.
28 S Wasser gakeert zrugg und gadöckt d Wägn und Reiter und yn n Färgn sein gantzs Hör zue, dös wo yn de Isryheeler eyn s Mör einhin naachhinzogn war. Nit ainer von ien blib über.
29 D Isryheeler aber warnd auf dyr Trückne mittn durch s Mör durchhinzogn, wobei winster und zesm von ien s Wasser wie ayn Wand stuendd.
30 Yso grött dyr Trechtein seln Tag Isryheel vor de Güptn. D Isryheeler saahend de Güptn toot an n Gstad lign.
31 Wie Isryheel saah, wie frastmuntig däß dyr Herr mit de Güptn umgangen war, farcht s Volk önn Herrn. Sö gaglaaubnd an n Trechtein und an n Mosenn, seinn Knecht.