10 Denn i haan beschlossn, däß i dö Stat schwaer straaf und niemer verschoon, sait dyr Trechtein. Dö werd yn n Bäbler Künig ausglifert, und der gaat s niderbrennen.
11 Und yn n Judauer Künigshaus saist dös: Hoer yn n Herrn sein Wort, Haus von n Dafetn!
12 Yso spricht dyr Trechtein: Kümmertß enk Tag um Tag, däß s gerecht zuegeet, und helfftß yn de Ausgsäckltn gögn d Ausbeutter! Fallsß dös +nit tuetß, bricht mein Zorn wie ayn Feuer loos, und niemdd kan n meer löschn.
13 Ietz haan i ainfach aynmaal di in dyr Reissn, sait dyr Herr, du Stat in dyr Sink in n Gebirg hooh über n Tal. Ös mainetß freilich, enk kännt nix an; niemdd überwinddet enkerne Schantzn.
14 I zal s enk haim, netty wieß is verdient habtß, sait dyr Trechtein. I kendd deine Zödernschlösser an, und rund umydum brinnt aau allss ab.