17 Drum sait dyr Trechtein: Ös habtß myr nit gfolgt, und kainer haat seinn Stammsbruedern und Naahstn wirklich geen laassn. Guet, wenntß is yso habn wolltß: Ietz laaß enk +i frei, aushin eyn n Krieg, de Pest und eyn n Hunger; und i mach enk zo aynn Man-Man für allsand Lönder auf dyr Welt.
18 Aynn Iedn, der wo dönn vor mir gschlossnen Bund brochen und si nit an seine Bestimmungen ghaltn haat, mach i z haissn zo dönn Kälbl, dös woß in dyr Mitt ausaynandgschnitn habtß und daa durchhingangen seitß.
19 De Gwäppltn von Judau und Ruslham, d Höfling, die Priester und de gwonen Leut, wo daa durchhingangen seind,
20 gib i allsand yn ienerne Feindd eyn d Hand, dene, die wo ien naach n Löbn trachtnd. Ienerne Leichenn künnend aft d Vögl und de wildn Vicher abfisln.
21 Aau önn Judauer Künig Zidkies und seinn Hof lifert i yn n Feind aus, der was ien naach n Löbn trachtt, yn n Hör von n Bäbler Künig, aau wenn yr ietz grad wider abzogn ist.
22 Schaf i iem halt wider an, sait dyr Trechtein, däß yr zruggkimmt! Dann erobernd s dö Stat und brennend s nider. De gantzn Judauer Stötn mach i zo ayner Oed aane Leut.