8 Und aft kemmend aau de Kaldauer wider zrugg, packend dö Stat an, erobernd s und kenddnd s an.
9 Yso spricht dyr Trechtein: Rödtß enk nit ein, de Kaldauer zugnd endgültig von üns ab; nän, daa ist nix dran!
10 Aber sogar wenntß dös gantze Kaldauerhör, wo gögn enk kömpft, aufreibn känntß und grad ayn Par Verwunddling bei ien überblibnd, hädschetnd aau die non dyrher aus n Gezeltt und kenddetnd d Stat an.
11 Dyrselbn, wie s Kaldauerlöger vor dyr Harst von n Färgn umbb Ruslham abgruckt war,
12 gwill dyr Ierymies aus Ruslham auf Bengymein aushin, weil yr dort eyn Ort aynn Grund görbt hiet.
13 Wie yr netty bei n Bengymeintoor aushingangen wär, hielt n dyr Wachgöbl Jiries Schelymiesnsun Hänyniesneniggl auf: "He, du mechst scheint s zo de Kaldauer überlaauffen!"
14 Daa gentgögnt iem dyr Ierymies: "Gee, schoon gar nit aau!" Aber dyr Jiries gaglaaubt iem nixn, und er gverhaftt n und brang n vor n Künig seine Amptner.