8 De Pflister ghoernd, däß dyr Dafet zo n Künig von n gantzn Isryheel gsalbt wordn war; und daa trochend s allsand gögn iem aus und haetnd syr n gschnappt. Aber dyr Dafet erfuer dös und zog ien zgögn.
9 Wie de Pflister dyrherkaamend und in dyr Risnbraittn umaynandgstraiffend,
10 gabfraagt dyr Dafet önn Herrgot: "Soll i de Pflister angreiffen? Gaast myr s eyn d Hand göbn?" Dyr Trechtein gantwortt iem: "Greif s non an; i gib s dyr schoon eyn d Hand!"
11 Daa zog dyr Dafet auf Bägl-Peryzim. Dort schlueg yr de Pflister und gsait: "Dyr Herrgot haat mi durch d Reihenn von n Feind bröchen laassn wie s Wasser durch aynn Damm." Dösswögn nennt myn dös Ort yso - Herrnklub.
12 De Pflister liessnd dort ienerne Götter hint; und dyr Dafet befalh, däß myn s eyn s Feuer einhinschmeisst.
13 Doch de Pflister gstraiffend non aynmaal in dyr Risnbraittn umaynander.
14 Dyr Dafet gabfraagt önn Herrgot wider, und der gantwortt iem: "Trich ien nit naachhin, sundern umgee s und pack s von de Maurbörbaeum her an!