1 Und dyr Dafet spraach: "Daader kimmt dyr Templ von n Herrgot her, und dyr Altter für de Isryheeler ienerne Brandopfer aau."
2 Drum hob yr allss aus in n Land Isryheel, was kaine Isryheeler warnd, und gstöllt s als Stainmetzn hin, die wo d Stäin für n Bau von n Herrgot seinn Templ ausherhaun gsollnd.
3 Aynn Hauffen Eisn für d Nögl, Toorbschläg und Krampen grichtt yr aau her, und Brontz so vil, däß s kain Mensch meer wögn künnen haet.
4 Zödernstämm ghortt yr aau grad gnueg. D Sidner und Türser glifernd yn n Dafetn hauftweis Zödernholz.
5 Dyr Dafet gadenkt syr nömlich yso: "Mein, dyr Salman, mein Bue, ist decht non ayn junger Hupfer; aber yn n Herrn sein Haus mueß schoon öbbs Gscheids werdn, mit dönn wo myn in dyr gantzn Welt aufzaign kan. Drum fang +i glei aynmaal dyrmit an, däß i öbbs herricht." Und drum gapfraitt dyr Dafet schoon in seiner Löbnszeit vil vür.