7 Seit dyr Zeit von enkerne Vorvätter seitß von meinn Gsötz abgwichen und habtß nit drauf gachtt. Keertß um zo mir; naacherd keer mi i aau enk wider zue, spricht dyr Hörerherr. Ös aber tuetß non recht unschuldig aau: Umstöcken - ja, von was und wohin?
8 Derf myn n wirklich önn Hergot ausschmirbn? Gnaun dös tuetß nömlich. Ös aber fraagtß non recht scheinheilig: Mit was betrugn myr n di? - Ja, mit n Zehet und dyr Gibigkeit halt!
9 Yn n Fluech seitß verfalln, aber ös betriegtß mi weiter, dös gantze Volk.
10 Bringtß dönn +gantzn Zehet eyn n Stadl, däß in meinn Haus gnueg Narung ist! Stölltß mi non auf de Prob dyrmit; werdtß schoon seghn, däß i enk aft d Himmlsschleusnen aufmach und aynn Sögn in n Schwudl auf enk abherlaaß!
11 D Heuschneider wör i von enk ab, däß s enk nit önn gantzn Fand vertilgnd, und dyrmit dyr Weinstok aau sein Frucht bringt, spricht dyr Hörerherr.
12 Dann gaand enk allsand Völker glücklich preisn; und ös wontß in aynn Land, auf dös wo enk allsand neidig seind, spricht dyr Hörerherr.
13 Ayn Frechheit ist dös, wasß ös über mi sagtß, sait dyr Trechtein. Aber ös fraagtß: Was haetn myr denn gar gsait?