23 Weil yn n Mosenn seine Ölttern gaglaaubnd, gverstöckend s n hinst dreu Maanet naach dyr Geburt, weil s saahend, däß yr halt so hübsch war. Daa farchtnd s aau önn Färgn mit seinn Befelh niemer.
24 Weil dyr Mosen gaglaaubt, gwill yr als ayn Groosser nix meer dyrvon wissn, als Sun von ayner Färgntochter z geltn.
25 Lieber gwill yr mit n gantzn Gottesvolk Ungmach leidn als wie in Sündd aynn fraagwürdignen Gnuß z habn.
26 D Schmaach um önn Heiland willn galt iem meerer als wie d Schätz von Güptn, weil yr gwaiß, däß s iem gloont werdn wurdd.
27 Weil yr gaglaaubt, verließ yr Güptn und farcht önn Grimm von n Künig nit. Er blib standhaft, wie wenn yr dönn saegh, dönn wo niemdd seght.
28 Weil yr gaglaaubt, vollzog yr Oostern und strich de Türstöck mit Bluet an, dyrmit dyr Schlaher yn ienerne Eerstgebornen nix tuet.
29 Weil d Isryheeler gaglaaubnd, zognd s durch s Roote Mör wie über s föste Land; wie s aber de Güptn grad yso gversuechend, wurdnd s von n Mör verschlünddt.