1 I gaa ietz also s dritte Maal zo enk kemmen. "Durch d Aussag von zween older drei Zeugn werd ayn iede Sach entschidn", sait d Schrift.
2 Dene, wo si früeher schoon verfaelt habnd, und yn de Andern allsand sag i von dyr Weitn dös Selbe, was i schoon bei meinn zwaittn Aufenthalt ankündigt haan: Wann i kimm, dann kenn i +nix meer!
3 Ös verlangtß ja aynn Beweis von mir, däß durch mi dyr Heiland spricht, der was nit schwach auftritt, sundern ünter enk sein Kraft erweist.
4 Zwaar wurd yr in dyr Menschnschwachet kreuzigt, aber er löbt aus dyr Kraft von n Herrgot. Aau mir seind in iem schwach, doch gaan myr mitaynander aus dyr Kraft von n Herrgot löbn. Werdtß is seghn!