34 und er ghailt männig, wo allss Mügliche hietnd, und trib aynn Hauffen Aixn aus. Er gunterschafft s yn de boesn Geister, däß s rödnd, weil die nömlich gwissnd, wer yr war.
35 In aller Frueh, wie s non finster war, stuendd yr auf und gieng eyn d Ainet zo n Bettn.
36 Dyr Simen und de Andern bei iem geilnd iem naachhin
37 und gsagnd iem, wie s n fanddnd: "Allsand suechend di fein!"
38 Er gantwortt: "Ä, geen myr diend alsper hin, in de Derffer daa umaynand, däß i aau dortn prödig, denn daa dyrzue bin i ja kemmen."
39 Und er troch durch dös gantze Gälau, gaprödigt in de Samnungen und trib d Aixn aus.
40 Ayn Sundersiecher kaam zo n Iesenn, fiel auf de Knie und gabitt n um Hilf: "Wennst willst, kanst mi rain machen!"