6 Wie yr önn Iesenn von dyr Weitn saah, lief yr zo iem hin, gspraitt si vor iem
7 und gaplerrt: "Ja, was mechst n +du von mir, Iesen, Sun von n hoehstn Got? I beschwör di in Gots Nam, peinig mi nit!"
8 Dyr Iesen hiet nömlich zo iem gsprochen: "Unrainer Geist, verschwindd aus dönn Man!"
9 Dyr Iesen gfraagt n: "Wie haisst n du?" Er gantwortt: "Harg haiß i, denn ünser seind aynn Hauffen."
10 Und er gfleeht önn Iesenn an, däß yr sö, d Aixn, nit aus dyr Gögnet verbanneb.
11 Allssgfaer gwaidt eyn Ort eyn dyr Leittn dran ayn groosse Schweinerherdd.
12 Daa gabittnd n d Aixn: "Laaß üns diend eyn die Säu einhinfarn!"