47 Wie s Nacht wordn war, war de Zilln schoon weit hindan; er aber war yllain an n Gstad.
48 Er saah, wie sö si bei n Ruedern abgräntnd, weil s Gögnwind hietnd. Eyn dyr Frueh aushin gieng yr auf n See zo ien danhin und haet s netty überholt.
49 Wie s n über n See geen saahend, hieltnd s n für ayn Gspenst und fiengend furchtbar s Plerrn an.
50 Allsand saahend n und dyrschrackend gscheid. Er aber grödt s an: "Gee, faelt diend nix; +i bin s. Brauchtß enk nit ferchtn!"
51 Aft stig yr bei ien ein, und dyr Wind glögt si. Sö haetnd si fast niemer kriegt,
52 weil s dös mit n Broot ee nit begriffen hietnd. Dyrzue gaglangt s bei ien ainfach non nit.
53 Sö fuernd eyn n Uefer zue und glögnd in Gneserett an.