8 Καθένα από τα τέσσερα όντα είχε έξι φτερούγες, και όλα τους είχαν παντού μάτια γύρω γύρω κι από μέσα. Τα τέσσερα όντα έλεγαν ακατάπαυστα, μέρα νύχτα: «Άγιος, άγιος, άγιος είναι ο Κύριος, ο Θεός ο Παντοκράτορας!Αυτός που αληθινά υπήρχε, υπάρχει και θα ’ρθεί».
9 Όταν τα τέσσερα όντα δοξολογούν, αινούν και αναπέμπουν ευχαριστία σ’ αυτόν που κάθεται στο θρόνο και ζει παντοτινά,
10 οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι πέφτουν μπροστά σ’ αυτόν που κάθεται στο θρόνο, προσκυνούν αυτόν που ζει παντοτινά, αποθέτουν τα στεφάνια τους μπροστά στο θρόνο και λένε:
11 «Σ’ εσένα ανήκει, Κύριε και Θεέ μας,η δοξολογία, ο αίνος και η δύναμη,γιατί εσύ δημιούργησες τα πάντα·το θέλημά σου τους έδωσε τη δύναμη και τη ζωή».