4 Με το μεγάλο και ισχυρό στρατό που είχε συγκεντρώσει, υπέταξε χώρες, έθνη και τους τυράννους τους, οι οποίοι έγιναν φόρου υποτελείς σ’ αυτόν.
5 Μετά όμως απ’ όλα αυτά αρρώστησε και κατάλαβε ότι πλησιάζει το τέλος του.
6 Γι’ αυτό κάλεσε τους στρατηγούς του, άντρες επιφανείς, που είχαν μεγαλώσει μαζί από παιδιά και τους μοίρασε το βασίλειό του, ενώ ακόμα ζούσε.
7 Έτσι, μετά από δώδεκα χρόνια βασιλείας ο Αλέξανδρος πέθανε.
8 Οι στρατηγοί του κυβέρνησαν καθένας την περιοχή που του είχε δοθεί.
9 Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου αυτοανακηρύχθηκαν όλοι τους βασιλιάδες: αυτοί και τα παιδιά τους ως διάδοχοί τους για πολλές γενιές· και τα δεινά πλήθαιναν στη γη.
10 Από τους διαδόχους αυτών προήλθε μια αμαρτωλή φύτρα, ο Αντίοχος ο Επιφανής, γιος του βασιλιά Αντιόχου. Αυτός ήταν αιχμάλωτος στη Ρώμη και μετά έγινε βασιλιάς το έτος 137, όπως υπολογιζόταν η βασιλεία στους Έλληνες.