7 Σας εξορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,σ’ όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας,ώσπου μονάχη της να το θελήσει.
8 Ακούω τον αγαπημένο μου! Νάτος που έρχεταιπηδώντας πάνω απ’ τα βουνά,τρέχοντας πάνω από τους λόφους.
9 Ζαρκάδι μοιάζει ο αγαπημένος μου,μοιάζει μικρό ελαφόπουλο.Νάτος που στέκεται έξω απ’ το σπίτι μας,κοιτάει απ’ το παράθυρο,ρίχνει ματιές απ’ το καφασωτό.
10 Ο αγαπημένος μου μιλάει και μου λέει:«Σήκω αγαπημένη μου,πανέμορφή μου, έλα.
11 Γιατί ο χειμώνας, κοίτα, πέρασε,οι βροχές φύγανε, διαβήκαν.
12 Τ’ άνθη προβάλλουνε στη γη,του τραγουδιού έφτασε η ώρα,και της τρυγόνας μες στους κάμπους μαςακούγεται η φωνή.
13 Τον πρώτο της καρπό δένει η συκιάκι ευωδιές χύνουν τ’ ανθισμένα αμπέλια.Σήκω, αγαπημένη μου,πανέμορφή μου, έλα.