1 Τι όμορφη που είσαι αγαπημένη μου,τι όμορφη που είσαι!Περιστέρια τα μάτια σου μέσ’ απ’ το πέπλο σου,ωσάν κοπάδι ερίφια τα μαλλιά σου,που ροβολάνε από τις ράχες της Γαλαάδ.
2 Τα δόντια σου ωσάν κοπάδι αμνάδες,που μόλις τις κουρέψαν και τις έπλυναν.Όλες γεννάνε δίδυμα,στέρφα δεν βρίσκεται ανάμεσά τους.
3 Τα χείλη σου είναι σαν σειρήτι κόκκινοκαι θελκτική η λαλιά σου,τα μάγουλά σου μέσ’ από το πέπλο σουσαν δυο μισά ροδιού.
4 Ο τράχηλός σου ορθώνεται καθώς ο πύργος του Δαβίδ,χτισμένος στρογγυλά για φρούριοκι από σειρές λιθάρια λαξεμένα·ασπίδες χίλιες κρέμονται τριγύρω του,όλες οι ασπίδες των γενναίων ανδρών.
5 Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο νιογέννηταδίδυμα της ζαρκάδας,που βόσκουνε στα κρίνα ανάμεσα.
6 Πριν να φυσήξει η αύρα η πρωινήκαι φύγουν τα σκοτάδια,θα πάω στης σμύρνας το βουνό,στου λιβανιού το λόφο.
7 Ολάκερη είσαι ωραία, αγαπημένη μου,ψεγάδι δεν σου βρίσκεται!