5 Καιρός που πετάει κανείς λιθάριακαι καιρός που τα μαζεύει·που αγκαλιάζει και που απομακρύνεται από τ’ αγκάλιασμα.
6 Καιρός που αποκτάει κανείςκαι καιρός που χάνει·που συγκρατεί και που σκορπάει.
7 Καιρός που σκίζει κανείςκαι καιρός που ράβει·που σιωπά και που μιλάει.
8 Καιρός που αγαπάει κανείςκαι καιρός που μισεί·καιρός για πόλεμο και καιρός για ειρήνη.
9 Εκείνος που εργάζεται τι ωφελείται από τον κόπο του;
10 Είδα την απασχόληση που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους για να τους ταλαιπωρεί.
11 Ο Θεός έχει ορίσει τον κατάλληλο καιρό που κάνει το καθετί. Και μέσα στον άνθρωπο έβαλε την αίσθηση της αιωνιότητας. Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να καταλάβει το έργο που κάνει ο Θεός από το απώτερο παρελθόν ως το απώτερο μέλλον, παρά μόνο αυτά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ζωής του.