37 Δεν μπορούν να ελεήσουν μια χήρα ούτε να ευεργετήσουν ένα ορφανό.
38 Τα ξύλινα επίχρυσα και επάργυρα αγάλματα αξίζουν όσο και τα λιθάρια που έχουν αποκοπεί από το βουνό. Ντροπή γι’ αυτούς που τα λατρεύουν!
39 Πώς να τα θεωρήσει ή να τα αποκαλέσει κανείς αυτά θεούς;
40 Ακόμη κι αυτοί οι Βαβυλώνιοι περιφρονούν τα είδωλα. Αυτοί όταν δουν έναν κωφάλαλο που δεν μπορεί να μιλήσει, τον οδηγούν στον Βηλ, και τον παρακαλούν να του δώσει φωνή, γιατί είναι δυνατός και μπορεί να τους νιώσει.
41 Δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τα είδωλα, αφού αυτά δεν καταλαβαίνουν τίποτα.
42 Οι γυναίκες δένονται με σχοινιά και κάθονται στους δρόμους για να θυμιάσουν με πίτουρα.
43 Κι αν κάποια απ’ αυτές την προσλάβει ένας διαβάτης για να πλαγιάσει μαζί της, αυτή κοροϊδεύει τη διπλανή της που κανείς δεν την προσέλαβε και δε λύθηκε το σχοινί της.