47 Δεν άφησαν στους μεταγενέστερους παρά μόνο πλάνη, που προκαλεί ντροπή.
48 Όταν ξεσπάσουν πόλεμοι και συμφορές, οι ιερείς συσκέπτονται μεταξύ τους πού να κρυφτούν μαζί με τα είδωλά τους.
49 Πώς, λοιπόν, οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτά δεν είναι θεοί; Τα είδωλα δεν μπορούν να σώσουν ούτε τους εαυτούς τους από τον πόλεμο και τις συμφορές!
50 Αργότερα θα αντιληφθούν ότι αυτά τα ξύλινα, τα επίχρυσα και τα επάργυρα είναι ψεύτικοι θεοί. Σ’ όλα τα έθνη και στους βασιλιάδες τους θα γίνει φανερό ότι δεν είναι θεοί αλλά ανθρώπινα δημιουργήματα, στα οποία δεν υπάρχει δύναμη θεϊκή.
51 Ποιος, λοιπόν, μπορεί να τα θεωρήσει θεούς;
52 Τα είδωλα δεν μπορούν να εγκαταστήσουν βασιλιά σε μια χώρα ούτε να δώσουν βροχή στους ανθρώπους.
53 Δεν μπορούν να αποφασίσουν ούτε για τις δικές τους υποθέσεις και δεν μπορούν να αποδώσουν το δίκαιο σ’ έναν που αδικείται, γιατί δεν έχουν τέτοια δύναμη. Είναι σαν τις κουρούνες που πετούν στον αέρα.