1 «Κατέβα και στο χώμα πέσε,όμορφη Βαβυλώνα.Κάτσε στη γη χωρίς θρονί,όμορφη χώρα των Χαλδαίων·δε θα σε ονομάζουν πια γλυκιά και τρυφηλή.
2 Πάρε το μύλο κι άλεθε αλεύρι,βγάλε το πέπλο σου,τα πόδια γύμνωσε,σήκωσε το φόρεμά σου,για να περάσεις τους ποταμούς,
3 και θ’ αποκαλυφθεί η γυμνότητά σουκαι θα ταπεινωθείς.Θα πάρω εγώ εκδίκηση,κανείς δε θα με σταματήσει».
4 Αυτά λέει ο λυτρωτής μας,που τ’ όνομά του είναι ο Κύριος του σύμπαντος,ο Άγιος Θεός του Ισραήλ.
5 «Πέσε στη σιωπή», λέει ο Κύριος,«κι έμπα μες στο σκοτάδι,όμορφη χώρα των Χαλδαίων·δε θα μπορείς πια να ονομάζεσαικυρίαρχη των βασιλείων.
6 Οργίστηκα ενάντια στο λαό μου,ατίμασα τη χώρα μου,στην εξουσία σου τους παρέδωσα,μα εσύ έλεος δεν τους έδειξες·ακόμα και στους γέροντες αβάσταχτον έκανες το ζυγό σου.
7 Είπες: “θα είμαι αιώνια κυρίαρχη”.Δε σκέφτηκες βαθιά το νόημα των γεγονότων,ούτε στοχάστηκες το τέλος τους.