2 «Κι εσύ, άνθρωπε, σύνθεσε θρηνητικό τραγούδι για την Τύρο,
3 που είναι κτισμένη στην είσοδο της θάλασσας και κάνει εμπόριο με όλους τους παραλιακούς λαούς. Πες της εκ μέρους μου:Αχ, Τύρος! Είπες πως είσαι τέλειασε ωραιότητα.
4 Μες στην καρδιά των θαλασσών ήταν τα σύνορά σου,οι χτίστες σου σε φτιάξανεκαθώς ωραία φρεγάτα.
5 Σε κυπαρίσσια απ’ το Ερμώνπλάνισαν όλα τα δοκάρια σου·πήρανε κέδρο από το Λίβανογια να σου φτιάξουν τα κατάρτια.
6 Απ’ τη Βασάν πήραν βελανιδιέςνα σχηματίσουν τα κουπιά σου,κάνανε το κατάστρωμά σουμε πεύκο από της Κύπρου τις ακτές.
7 Απ’ της Αιγύπτου ύφασμα λεπτό, ομορφοκεντημένο,ήτανε καμωμένα τα πανιά σου,για να σε αναγνωρίζουνε από μακριά.Από γαλάζιο ύφασμα και μενεξεδί,φερμένο απ’ τις ακτές της Ελισά,ήταν οι τέντες σου.
8 Είχες για κωπηλάτες σουάντρες απ’ τη Σιδώνα και από την Αρβάδ·οι πιο επιδέξιοι άντρες σου, οι Τύριοι,κρατούσαν το πηδάλιο.