4 Εκείνη την ημέρα ο κόσμος θα σας αναφέρει σαν παράδειγμα καταστροφής και θα μιλάει για σας με το δικό σας θρήνο:«Τελείως καταστραφήκαμε!Απαλλοτρίωσε ο Θεός τη χώρα του λαού του,κανείς δεν του τη δίνει πίσω·στους κατακτητές μας μοίρασε τα χωράφια μας».
5 Γι’ αυτό, όταν η χώρα ξαναμοιραστεί, εσείς δεν πρόκειται να πάρετε μερίδιο. Δε θα υπάρχει για σας τόπος στη συγκέντρωση του λαού του Κυρίου.
6 «Μη λες ανοησίες!» μου λένε. «Δεν επιτρέπεται σ’ έναν προφήτη να μιλάει έτσι. Τέτοια προσβολή είναι για μας αδιανόητη.
7 Μήπως είναι καταραμένοι οι απόγονοι του Ιακώβ; Έχασε τάχα την υπομονή του ο Κύριος μαζί μας; Τέτοια κάνει; Δεν έχει κανένα καλό λόγο για κείνους που ζουν δίκαια;»
8 Αλλά σ’ εσάς λέει ο Κύριος: «Από παλιά εναντιωνόσασταν στο λαό μου. Οι άνθρωποι γυρίζουν απ’ τον πόλεμο κι ενώ πιστεύουνε πως είναι ασφαλείς, εσείς αρπάζετε το πανωφόρι από την πλάτη τους.
9 Τις γυναίκες του λαού μου τις διώχνετε από τ’ αγαπημένα τους τα σπίτια· αρπάζετε απ’ τα παιδιά τους για πάντα τον κλήρο που τιμητικά εγώ τους έχω δώσει.
10 Εμπρός, σηκωθείτε και φύγετε στην εξορία, γιατί εδώ ησυχία δε θα βρείτε! Με τις ανίερες πράξεις σας έχετε προκαλέσει την καταστροφή. Και η καταστροφή θα ’ναι σκληρή!»