29 όταν έβαζε όριο στη θάλασσα,ώστε να μην το ξεπερνάνε τα νερά·όταν της γης έβαζε τα θεμέλια.
30 Τότε ήμουν κοντά του σαν μικρό παιδίκι ήμουν η καθημερινή του ευχαρίστηση,ενώ στην παρουσία του χαιρόμουν ακατάπαυστα·
31 χαιρόμουν στης δικής του γης την οικουμένηκι ήμουν ευτυχισμένη στους ανθρώπους ανάμεσα.
32 »Και τώρα ακούστε με, παιδιά:Ευτυχισμένοι είν’ εκείνοιπου τηρούν τις εντολές μου.
33 Τη διδαχή μου ακούστεκαι θα γίνετε σοφοί· μην την εγκαταλείπετε.
34 Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που με ακούει,που ξαγρυπνάει καθημερινά μπροστά στην πόρτα μουκαι που στης θύρας μου προσμένει το κατώφλι.
35 Πράγματι, εκείνος που με βρίσκει,βρίσκει τη ζωήκαι του Κυρίου έχει την εύνοια.