9 Όχι γιατί δεν μπορούσες να υποτάξεις τους ασεβείς στους δίκαιους με πόλεμο, ή να τους παραδώσεις στα φοβερά θηρία ή να τους εξαφανίσεις με μιας μ’ έναν ξαφνικό λόγο σου ή μ’ ένα χτύπημα·
10 εκδηλώνοντας, όμως, την κρίση σου εναντίον τους λίγο λίγο, τους έδινες την ευκαιρία να μετανοήσουν. Εσύ ήξερες πως η γενιά τους ήταν αμαρτωλή με έμφυτη την κακία τους, και ότι δεν επρόκειτο ποτέ ν’ αλλάξουν νοοτροπία.
11 Όλοι αυτοί ήταν λαός ανέκαθεν καταραμένος.Κανένα δεν φοβόσουν, Κύριε, όταν τους φερνόσουν με επιείκεια, παρ’ όλη τους την αμαρτία.
12 Ποιος, αλήθεια, μπορεί να σε ελέγξει για τις πράξεις σου; ποιος μπορεί ν’ αντισταθεί στις αποφάσεις σου; ποιος θα σε κατηγορήσει για τα ειδωλολατρικά έθνη που κατέστρεψες, ενώ εσύ ο ίδιος τα είχες δημιουργήσει; ή ποιος θα σου αντισταθεί υπερασπίζοντας τους διεφθαρμένους;
13 Δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από σένα, που να φροντίζει για τα πάντα, για να του αποδείξεις ότι η κρίση σου ήταν δίκαιη.
14 Κανένας βασιλιάς ή τύραννος δεν μπορεί να σε εμποδίσει να εκτελέσεις την τιμωρία σου.
15 Εσύ όμως, Κύριε, είσαι δίκαιος και γι’ αυτό όλα τα διευθύνεις με δικαιοσύνη. Όταν κάποιος δεν πρέπει να τιμωρηθεί, το θεωρείς ασυμβίβαστο για τη δύναμή σου να τον τιμωρήσεις.