4 Σ’ αυτό το σημείο τούς οδήγησε μια αξεπέραστη δύναμη, και τους έκανε να ξεχάσουν τα γεγονότα που πριν λίγο είχαν συμβεί, ώστε να συμπληρωθούν τα βάσανα που απαιτούνταν για την ολοκλήρωση της τιμωρίας τους.
5 Έτσι ο λαός σου, Κύριε, επιχείρησε τη θαυμαστή εκείνη διάβαση, ενώ οι άλλοι βρήκαν ασυνήθιστο θάνατο.
6 Όλα τα δημιουργήματα καθένα στο είδος του ξανασχηματίζονταν από την αρχή υπακούοντας στις εντολές σου, ώστε τα παιδιά σου, Κύριε, να διαφυλαχθούν σώα:
7 Η νεφέλη σκέπαζε το στρατόπεδο κι εκεί που προηγουμένως υπήρχε νερό, φάνηκε στεγνή γη· μέσα στην Ερυθρά Θάλασσα ανοίχτηκε ελεύθερος δρόμος και τα ορμητικά νερά μεταβλήθηκαν σε καταπράσινη πεδιάδα.
8 Μέσα απ’ αυτήν πέρασε ολόκληρο το έθνος, που προστατευόταν από σένα κι έβλεπε γύρω του να γίνονται μεγάλα θαύματα.
9 Βόσκησαν εκεί σαν άλογα και χοροπηδούσαν σαν αρνιά απ’ τη χαρά τους δοξολογώντας εσένα, Κύριε, που τους έσωσες.
10 Θυμούνταν ακόμα τα όσα είχαν συμβεί στην ξένη χώρα όπου ζούσαν, πώς δηλαδή η γη είχε βγάλει σκνίπες αντί να γεννηθούν ζώα, και πώς ο Νείλος έβγαλε πολλά βατράχια αντί για ψάρια.