1 Η ατεκνία όταν συνοδεύεται από την αρετή είναι καλύτερη· αναγνωρίζεται και από το Θεό και από τους ανθρώπους και όλοι τη θυμούνται για πάντα.
2 Αυτή την ατεκνία με την αρετή όταν υπάρχει, τη μιμούνται· κι όταν απουσιάζει την επιθυμούν· πάντοτε κάνει τη θριαμβευτική της πορεία στεφανωμένη με τη νίκη· νίκησε σ’ όλα τα αγωνίσματα και κέρδισε πολύτιμα βραβεία.
3 Οι πολυάριθμοι απόγονοι των ασεβών θα είναι άχρηστοι· σαν τα κλαδιά που φυτεύονται στο χώμα, αλλά δεν μπορούν να σταθούν, γιατί δεν έχουν ρίζες.
4 Βγάζουν για λίγον καιρό κλαδιά αλλά δεν έχουν ριζώσει για τα καλά· και στο πρώτο φύσημα του ορμητικού ανέμου ξεριζώνονται.
5 Σπάζουν κι οι κλώνοι πριν καρποφορήσουν, και ο καρπός τους είναι σκάρτος, είναι άγουρος και δεν τρώγεται, είναι άχρηστος.