13 Έτσι κι εμείς», θα πουν οι ασεβείς, «γεννηθήκαμε και πεθάναμε χωρίς να έχουμε να δείξουμε κανένα σημάδι της αρετής μας. Καταστρέψαμε τη ζωή μας με την κακία μας».
14 Πράγματι, η ελπίδα του ασεβή είναι σαν το χνούδι που ο άνεμος το παίρνει ή σαν λεπτή ομίχλη που διαλύεται από τη λαίλαπα· σαν καπνός είναι, που τον σκορπίζει ο άνεμος, σαν την ανάμνηση κάποιου περαστικού για μία μόνο μέρα· μετά φεύγει.
15 Οι δίκαιοι όμως ζουν αιώνια. Ο Κύριος θα τους αμείψει, ο Ύψιστος γι’ αυτούς φροντίζει.
16 Γι’ αυτό θα λάβουν από το χέρι του Κυρίου το στέμμα το λαμπρό, για να βασιλεύσουν δοξασμένοι. Ο Κύριος θα τους προστατέψει με τη δύναμή του την ακαταμάχητη, με το βραχίονά του θα τους υπερασπιστεί.
17 Με όπλο το ζήλο του κι όλη του τη δημιουργία θα αποκρούσει τους εχθρούς του.
18 Θα φορέσει για θώρακα τη δικαιοσύνη και θα βάλει για περικεφαλαία του την κρίση του την αμερόληπτη.
19 Απροσπέλαστη ασπίδα του θα έχει την αγιότητα,