37 αλλά εκεί στη χώρα που θα βρίσκονται αιχμάλωτοι συνέλθουν και μετανοήσουν και σε παρακαλέσουν από ’κει και σου πουν “αμαρτήσαμε, ανομήσαμε και αδικήσαμε”,
38 αν επιστρέψουν σ’ εσένα μ’ όλη τους την καρδιά και την ψυχή, εκεί στη χώρα που θα βρίσκονται αιχμάλωτοι και προσευχηθούν σ’ εσένα στραμμένοι προς τη χώρα τους, αυτήν που έδωσες στους προγόνους τους, προς την πόλη που διάλεξες και προς το ναό που σου έχτισα,
39 τότε εσύ, Κύριε, άκουσε από τον ουρανό, όπου κατοικείς, την προσευχή τους και την παράκλησή τους κι απόδωσέ τους το δίκιο τους· συγχώρησε το λαό σου, που θα ’χει αμαρτήσει σ’ εσένα.
40 Και τώρα, Θεέ μου, σε παρακαλώ, ας είναι πάντοτε ανοιχτά τα μάτια σου και προσεκτικά τ’ αυτιά σου στην προσευχή, που γίνεται στον τόπο αυτό.
41 »Τώρα σήκω, Κύριε Θεέ μας,στον τόπο έλα της ανάπαυσής σου,την κιβωτό της δύναμής σου συνόδεψε.Οι ιερείς σου, Κύριε Θεέ,τη θεία σου βοήθεια να ’ναι ντυμένοικαι οι πιστοί σου ας χαίρονται τα αγαθά ευτυχισμένοι.
42 Κύριε Θεέ,μη στερήσεις από τον εκλεκτό σου την παρουσία σου·θυμήσου την αγάπη σου στο δούλο σου το Δαβίδ».